لاهیجان، شهری زیبا در استان گیلان است که با جاذبههای گردشگری فراوان خود، هر ساله میزبان گردشگران بسیاری از سراسر ایران است. اگر به لاهیجان سفر کردید، یکی از جاذبههای گردشگری مهمی که نباید از دیدن آن غافل شوید، بقعه چهارپادشاهان لاهیجان است. این بنای تاریخی و مذهبی در محله میدان وحدت و در کنار مسجد جامع و حمام تاریخی گلشن واقع شده است. بقعه چهارپادشاهان در قرن هشتم هجری قمری توسط سید هادی کیایی، فرمانروای تنکابن، ساخته شده است. این بنا در ابتدا مرقد سید خور کیا بود که در سال ۶۴۷ هجری قمری درگذشت. در سال ۷۹۱ هجری قمری، سید علی کیا در کنار قبر سید خور کیا دفن شد. در سال ۸۲۹ هجری قمری، سید رضی کیا، پادشاه گیلان، در همان حجره دفن شد. به همین دلیل، این بقعه به نام چهارپادشاهان معروف شد. بقعه چهارپادشاهان از دو بخش اصلی تشکیل شده است:
مجموعه مقابر: این مجموعه شامل چهار اتاق در کنار یکدیگر است که در وسط هر اتاق یک مقبره قرار دارد. مقبرهها دارای صندوقهایی چوبی و سنگی هستند که با کتیبههایی مزین شدهاند.
مسجد: مسجد بقعه چهارپادشاه دارای یک شبستان بزرگ است که در ضلع شرقی آن محراب قرار دارد.
یکی از ویژگی های منحصربهفرد بقعه چهارپادشاه، نقاشیهای دیواری آن است که در دوران قاجاریه کشیده شدهاند. این نقاشیها صحنههای مذهبی و تاریخی را به تصویر میکشند.
این نقاشیها توسط هنرمندانی از اصفهان و شیراز در دوران قاجاریه کشیده شدهاند. موضوعات نقاشیها عبارتند از: صحنههایی از واقعه عاشورا، صحنههایی از زندگی حضرت علی (ع)، صحنههایی از زندگی پیامبر اسلام (ص)، صحنههایی از زندگی امام حسن (ع)، صحنههایی از زندگی امام حسین (ع) بقعه چهارپادشاه یکی از جاذبههای گردشگری مهم شهر لاهیجان است. این بنا علاوه بر ارزش تاریخی، از نظر فرهنگی نیز اهمیت دارد. نقاشیهای دیواری این بنا، به ویژه صحنههای واقعه عاشورا، از جمله جاذبههای گردشگری این بنا محسوب میشوند.
در زمانهای قدیم، در لاهیجان مردی به نام سید خور کیا زندگی میکرد. سید خور کیا مردی نیکوکار و مهربان بود و مردم او را بسیار دوست داشتند. او در سال ۶۴۷ هجری قمری درگذشت و در بقعهای که امروز به نام او شناخته میشود، دفن شد. پس از مرگ سید خور کیا، پسرش سید علی کیا به حکومت رسید. سید علی کیا نیز مردی نیکوکار و عادل بود و به مردم خدمت میکرد. او در سال ۷۹۱ هجری قمری درگذشت و در کنار پدرش دفن شد. پس از مرگ سید علی کیا، پسرش سید رضا کیا به حکومت رسید. سید رضا کیا نیز مردی نیکوکار و دلسوز بود و به مردم کمک میکرد. او در سال ۸۲۹ هجری قمری درگذشت و در همان حجرهای که پدر و پدربزرگش دفن شده بودند، دفن شد. به همین دلیل، این بقعه به نام چهارپادشاهان معروف شد. مردم لاهیجان معتقدند که این چهار مرد بزرگ، حامی و یار مردم این شهر هستند. مقبره چهارپادشاهان، علاوه بر ارزش تاریخی و فرهنگی، از لحاظ هنری نیز ارزشمند است. این بنا، گنجینهای از هنر و تاریخ است که یادگاری از دوران طلایی حکمرانی کیاییان در گیلان است. بنای اصلی مقبره، به شکل مستطیل با چهار اتاق و یک ایوان است. ایوان در ضلع شمالی قرار دارد و طول آن حدود ۳۰ متر و عرض آن حدود ۵ متر است. اتاقهای مقبره نیز به شکل مستطیل و با سقفهای گنبدی هستند. دیوار و سقف اتاقهای مقبره از سفال ساخته شدهاند و ستونها با گچبریهای زیبایی تزئین شدهاند. فضای داخلی مقبره، تاریک و دلگیر میباشد و این امر بر حالت عرفانی و روحانی آن افزوده است. صندوقهای چوبی قبور در داخل مقبره، از جمله زیباترین آثار هنری این بنا هستند. این صندوقها به دست هنرمندان بنامی چون علی نجار تبریزی، عبدالکتاب خواجکی کرمانی، محمدبن داود کیا و حسین بن علی صالحی جیلانی ساخته شدهاند و با نقوش منبتکاری و گرهچینی، جلوهای بینظیر دارند.
1. بقعه چهارپادشاهان در همه روزهای هفته از ساعت ۸ صبح تا ۵ عصر پذیرای بازدیدکنندگان است.
2. برای ورود به این بنا نیاز به پرداخت ورودی نیست.
3. هنگام بازدید از این بنا، رعایت شئونات اسلامی الزامی است.
بقعه چهارپادشاه یکی از بناهای تاریخی ارزشمند شهر لاهیجان است. این بنا علاوه بر ارزش تاریخی، از نظر فرهنگی نیز اهمیت دارد. نقاشیهای دیواری این بنا، به ویژه صحنههای واقعه عاشورا، از جمله جاذبههای گردشگری این بنا محسوب میشوند.